Historia i opis samochodu Hyundai Elantra

Elantra — klasa kompaktowych samochodów rodzinnych «C» zgodnie z klasyfikacją europejską, produkowany przez południowokoreańską firmę Hyundai od 1990 roku. W Korei Południowej samochód nazywa się Avante. Przybył, aby zastąpić przestarzały model Hyundai Stellar, którego produkcja zakończyła się w 1997 roku. Od 2002 do 2017 roku w Stanach Zjednoczonych sprzedano około 2,5 miliona samochodów Elantra.

Samochód ma klasyczny dla tej klasy układ silnika - przedni poprzeczny z napędem na przednie koła. Silniki były głównie ekonomicznymi 4-cylindrowymi silnikami rzędowymi. Nadwozie zostało wykonane w formie sedana i hatchbacka. Na zawsze wypuszczono sześć generacji Elantry. Głównymi konkurentami w momencie pojawienia się byli Ford Sierra, Citroen Xantia I Opel Vectra, obecnie jest to Citroen C4, Chevrolet Cruze, Ford Focus, Honda Civic, Mazda 3, Mitsubishi Lancer, Renault Fluence, Peugeot 301, Kia ceed, Lada Vesta, Opel Astra, Nissan Almera, SEAT Leon, Skoda Octavia, Suzuki Liana, Toyota Corolla i Toyotę Auris.

Pierwsza generacja (J1, 1990—1995)

Pierwsze samochody o nazwach kodowych «J1» ujrzał światło dzienne w październiku 1990 r. Warsztaty montażowe znajdowały się tylko w Korei Południowej. Nadwozie było tylko w formie 4-drzwiowego sedana. W latach 1992, 1993 i 1994 samochód przeszedł niewielki lifting, który wpłynął na wygląd zewnętrzny i dodał opcje, takie jak ABS, poduszki powietrzne, światła przeciwmgielne i elektryczne lusterka boczne.

Silnikami pierwszej generacji samochodów były tylko 4-cylindrowe rzędowe cylindry benzynowe o pojemności 1,5, 1,6 i 1,8 litra o mocy od 113 do 124 KM. Ponieważ Hyundai nie produkował jeszcze swoich silników w tym czasie, najpierw zainstalowali 8-zaworowe silniki Mitsubishi, a później zaczęli produkować 16-zaworowe silniki na licencji Mitsubishi. Były dwie skrzynie biegów - 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna.

Drugie pokolenie (J2, 1995—2000)

W 1995 roku rozpoczęto produkcję kolejnej generacji Elantry o kryptonimie «J2» Lub «RD». Zewnętrzne linie samochodu stały się bardziej zaokrąglone, wnętrze jest również wykonane z minimalną liczbą narożników. Zderzaki są lakierowane w kolorze nadwozia. Nadwozie pierwotnie było 4-drzwiowym sedanem, a półtora roku później pojawił się 5-drzwiowy kombi. Zakłady montażowe znajdowały się w Korei, Botswanie i Indonezji.

Hamulce przód tarcza, tył bęben lub tarcza. Przekładnia kierownicza i zębnik ze wspomaganiem hydraulicznym. Zawieszenie niezależny typu McPhersona.

Linia silników wyglądała następująco. Benzyny o pojemności 1,5, 1,6, 1,8 i 2,0 l o mocy od 82 do 139 KM, wszystkie rzędy 4-cylindrowe. Również w 1998 roku pojawił się wolnossący silnik wysokoprężny o pojemności 1,9 litra i mocy 68 KM. Skrzynia biegów 4-biegowa automatyczna lub 5-biegowa manualna.

W 1998 roku nastąpiła mała aktualizacja drugiej generacji, która otrzymała kody «J3» i «RD2». Zmieniono kształt reflektorów, latarni i zderzaków oraz dodano listwy boczne.

Trzecia generacja (XD, 2000—2006)

Ta generacja została zaprezentowana publiczności w 2000 roku pod kodem «XD». Nadwozie kombi zostało zastąpione 5-drzwiowym hatchbackiem, a tradycyjny 4-drzwiowy sedan również pozostał. Dwa poziomy wyposażenia - «GLS» (standard) i «GT» (droższe wykończenia i dodatkowe opcje). Standardowe wyposażenie obejmuje przednie poduszki powietrzne, klimatyzację, centralny zamek, elektryczne szyby i wspomaganie kierownicy. Zakłady produkcyjne znajdowały się w Iranie, Korei, Chinach, Malezji, Rosji, Tajwanie i Ukrainie.

Dostępne były trzy silniki benzynowe - o pojemności 1,6, 1,8 i 2,0 litra o mocy od 103 do 140 KM. (Beta II, 4-cylindrowy, rzędowy). Jeden 2,0-litrowy silnik wysokoprężny o mocy 112 KM. (Seria D, 4-cylindrowy, rzędowy, z turbodoładowaniem). Do wyboru są dwie skrzynie biegów - 5-biegowa manualna i 4-biegowa automatyczna.

W 2003 roku samochód przeszedł lifting i otrzymał kod «XD2». Zmieniono wygląd zewnętrznych urządzeń oświetleniowych, osłony chłodnicy, obu zderzaków, bagażnika, maski i deski rozdzielczej.

Czwarta generacja (HD, 2007—2010)

Elantra IV została zaprezentowana na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Nowym Jorku w kwietniu 2006 roku (Kod HD), a pod koniec tego roku ruszyła oficjalna sprzedaż. Według amerykańskiej organizacji «Ubezpieczeniowy Instytut Bezpieczeństwa Drogowego» (IIHS) samochód uzyskał dobry wynik ogólny w zderzeniu czołowym i marginalny wynik ogólny w zderzeniu bocznym. Po listopadzie 2009 Hyundai poprawił się i uzyskał dobry ogólny wynik w zderzeniu bocznym.

Gama silników obejmowała dwa silniki benzynowe 1.6 (Gamma) i 2.0 (Beta II) litrów o mocy 122 i 143 KM (rzędowy 4-cylindrowy), a także jeden 1,6-litrowy silnik wysokoprężny o mocy 115 KM. (U-Line, 4-cylindrowy, rzędowy, turbodoładowany). Skrzynia biegów jest tradycyjnie 4-biegową automatyczną lub 5-biegową manualną.

Piąta generacja (MD/UD, 2011—2015)

Ta generacja Elantry została zaprezentowana w maju 2010 roku na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Busan. Samochód trafił do sprzedaży w sierpniu 2010 roku jako rok modelowy 2011. Kryptonim był «MD», dla USA kod był «UD». Nadwozie było w postaci 4-drzwiowego sedana i niewielkiej części 2-drzwiowego coupe z kodem «JK». Warsztaty montażowe znajdowały się w Algierii, Indiach, Korei, Chinach, USA, Rosji i na Tajwanie.

W 2012 roku Elantra otrzymała nagrodę «Północnoamerykański samochód roku» na Detroit Auto Show przed Ford Focus i Volkswagen Passat. W 2014 roku przeprowadzono dość mocną zmianę stylizacji samochodu.

Gama silników jest reprezentowana przez benzynę 1.6 (Gamma) i 1,8 litra (Nu) 132 i 150 KM, wszystkie 4-cylindrowe, rzędowe, blok silnika Nu wykonany z aluminium zamiast żeliwa. W samochodach z nadwoziem typu coupe montowano dwulitrowe silniki. Silnik wysokoprężny miał jeden 1,6 litra (CRDi) 115 KM Istnieją dwie skrzynie biegów - 6-biegowa automatyczna lub ręczna.

Samochód stał się jeszcze bardziej ekonomiczny dzięki nowoczesnym silnikom i niskiemu współczynnikowi oporu powietrza na poziomie 0,28.

Szósta generacja (ne, 2016 — obecnie)

W lutym 2016 r. Szósta generacja o nazwie kodowej «AD» jak model 2017. Nadwozie produkowane jest wyłącznie jako 4-drzwiowy sedan. Projekt stał się bardziej konserwatywny, wygląd stał się jak fastback (pochylony do tyłu). Istnieją dwa rodzaje wykończenia - SE i Limited. W 2017 roku sterowanie dźwiękiem pod kierownicą stało się standardem we wszystkich wersjach wyposażenia. Warsztaty montażowe znajdują się w Indiach, Iranie, Chinach, Korei, Rosji, USA i na Tajwanie.

Gama silników benzynowych rozszerzyła się i obejmuje tomy (modele) 1.4 (Kappa, turbodoładowany), 1.6 (Gamma), 1.6 (Gamma G4FJ) i 2.0 (Nu) litrów o mocy od 128 do 154 KM, wszystkie 4-cylindrowe, rzędowe. Silnik Diesla jeden 1,6 litra (U2, turbodoładowany) 134 KM Skrzynie biegów trzy opcje - 6-biegowa automatyczna lub mechaniczna, a także 7-biegowa automatyczna z dwoma sprzęgłami (DCT).

Hyundai Elantra VI, widok z boku

Hyundai Elantra VI, siedzenie kierowcy

Hyundai Elantra VI, salon